Berre tre sjeler møtte opp ved Bekkjarvik, og sette kursen nordover. I byrjinga tok vinden i Selbjørnsfjorden eit visst tak, og laga morosame bylgjer. Etter ein kort passiar med familien Dalseide ved dei nydelege tørrmurte bryggjene sine, vende me nasen mot Litla Lunnøya. Det var heilt roleg på nordsida av Selbjørnsbrua, og dei einaste krusingane me opplevde var då John Otto tøffa forbi i sjarken sin.Mellom Litla Lunnøya og Lunnøy, friska det på. Me fekk litt suft i hekken, og skaut fart i retning innseglinga til den beskytta hamna på øya. Det bur berre eit fåtals familiar på Lunnøy, men rorbuer har no spreidd seg òg.
Under vegs såg me mange store konsentrasjonar av glasmaneter, fleire måsungar, ein og annan tjeld og nokre terner som alltid heldt ei viss avstand til havstrilane.
Me kryssa attende til Selbjørn, og vinden spakna litt etter kvart. Me padla inn i ved Veivågen, bisna vidare på den vesle pollen ved Knut K. si hytte, før me tok vegen på innsida av Eikholmen og attende til utpadlingsplassen- Øvst på Eikholmen var det nokre store gjæss som observerte oss.
Totalt padla me 15,2 kilometer, gjennomsnittsfarten var temeleg nøyaktig 5,9 kilometer i timen. Det tok to timar og 34 minutt.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar